Yunan İsyanı (Megalo İdea) Konu Anlatımı


II. Mahmut dönemi siyasi olayları

Milliyetçilik Hareketleri ve İsyanlar

Yunan İsyanı (Megalo İdea)

Osmanlı Devleti içinde yaşayan unsurların en im­tiyazlısı “Rum”lardı. Sanat, ticaret ve özellikle gemicilikle uğraşmaktaydılar. Ruslarla kurulan münasebet­lerle Rumlarda bağımsızlık şuuru gelişmeye başladı. 1768’de Rus donanmasının Mora sularına gelmesi üzerine Rumlar isyan ettiler. Ticaret yoluyla çok zen­ginleşen Rumlar açtıkları okullarda ihtilâl fikirlerini yaymaya başladılar.

Yunanlıların isyanının sebepleri;

• Ticaret sayesinde zenginleşmeleri,

• Milliyetçilik akımının yayılması,

• Rum aydınlarının bağımsızlık için çalışmaları,

Yunan isyanı sonra çıkmasına rağmen Yunanlıların Sırplardan önce başarılı olmasının nedenleri neler olabilir?

Avrupalı aydınların çalışmaları: Avrupa aydınları ulaşılan bilim ve teknik seviyesinin temelinde Anti­kite denilen Yunan kültürünün olduğunu düşünü­yorlardı. Bu nedenle Rumlara sempati duyan Av­rupalı aydınlar Türkler aleyhinde yazılar yazıyorlardı.

Etniki Eterya Cemiyeti’nin kurulması: Etniki Eterya 1814 yılında Odesa’da kuruldu. Cemiyetin amacı İstanbul başkent olmak üzere Bizans İmparatorluğu’nu kurmaktı. İlk amaçları Yunan devletinin ku­rulmasıydı.

Tepedelenli Ali Paşa’nın isyanından Rumlar nasıl yararlanmış olabilirler?

Tepedelenli Ali Paşa’nın isyanı: Etniki Eterya, Mo­ra Rumlarını ayaklanacak duruma getirdi. Ancak bu sırada Yanya valisi olan Tepedelenli Ali Paşa, Rumlara göz açtırmıyordu. Tepedelenli’nin İstan­bul’la arasının açılması ve isyan etmesi Rumların işine yaradı.

a) Eflâk İsyanı: Yunanlılar ilk defa Eflâk’da isyan ettiler. İsyanın lideri Aleksandr İpsilanti isyanı Mora yerine Eflâk’ta başlatmakla:

• Rusya’nın yardımını sağlamayı,

• Eflak-Boğdan halkının desteğini almayı

• Diğer Ortodoks toplumlarında desteğini alarak Bal­kanlarda genel bir ayaklanma çıkarmayı amaçlamıştı.

Aleksandır İpsilanti 1820’de Eflâk’ta isyanı başlattı. Uzun yıllardan beri Voyvodalık yapan Rumların bas­kısından dolayı onları sevmeyen Eflâk halkı destek vermeyince İpsilanti başarılı olamadı.

b) Mora İsyanı: 1821 yılında isyan Mora’da baş­ladı. Yunanlılar köylerde görülmedik zulümler yaptı­lar. Osmanlı Devleti’nin bu sırada Tepedelenli Ali Pa­şa ile uğraşması Mora isyanının gelişmesine neden oldu.

Avrupalılar Yunan isyanını büyük bir sevgiyle kar­şıladılar. Rumlara para ve malzeme yardımı yaptılar.

Hatta ünlü İngiliz şairi Bayron gibi bazı gönüllüler Mora’ya gelerek savaşa katıldılar.Gittikçe yayılan Mora isyanı, bir türlü bastırılamadı. Bunun üzerine padişah II. Mahmut isyanı bastır­mak amacıyla, Mısır valisi Mehmet Alî Paşadan yar­dım istedi. İsyanı bastırdığı taktirde Mehmet Ali Paşaya Mora ve Girit valilikleri vaat edildi. Mehmet Ali Paşa, oğlu İbrahim Paşayı kuvvetli bir donanma ile 16 bin kişilik kuvveti Mora’ya gönderdi. İbrahim Paşanın gelmesiyle Mora isyanı bastırıl­dı (1827).

c) Navarin Olayı (1827): Yunan isyanının bastı­rılması üzerine İngiltere ve Rusya duruma müdahete ettiler. Çünkü Mora ve Girit’de Mehmet Ali Paşa gibi güçtü bir valinin bulunması yerine zayıf bir Osmanlı egemenliği ya da küçük bir Yunan devletinin kurul­ması işlerine geliyordu. İngiltere ve Rusya, araların­da anlaşarak, bağımsız bir Yunan devletinin kurulma­sına karar verdiler. Bu teklifi, Avusturya reddederken, Fransa kabul etti. İngiltere, Rusya ve Fransa arala­rında bir anlaşma yaparak Yunanistan’ın bağımsızlı­ğının tanınması amacıyla Osmanlı İmparatorluğu’na bir ültimatom verdiler. II. Mahmut’un bu teklifi reddet­mesi üzerine müttefikler donanmalarını Mora suları­na gönderdiler. Osmanlı ve Mısır donanmalarının bu­lunduğu Navarin limanını abluka ettiler. Tarihe Navarin Olayı adıyla geçen bu olay sonunda donan­mamız tamamen yakıldı (1827).

d) Osmanlı-Rus Savaşı (1828-1829): Osmanlı Devleti, Navarin Olayı’nı protesto etti. İngiltere, Fran­sa ve Rusya’dan savaş tazminatı talep etti. Üç devle­tin suçlamayı kabul etmemeleri üzerine ilişkiler kesil­di. Bu gelişmeler sonunda:

• Fransızlar Mora’yı işgal ettiler.

• İngilizler Mora’da bulunan Mısır kuvvetlerini İsken­deriye’ye taşıdılar.

• Ruslar ise Osmanlı Devleti’ne savaş açtılar.

Rusların, savaş açtığı sırada Osmanlı Devleti, sa­vaşa hazır değildi.

• 1826’da Yeniçeri Ocağı kaldırılmıştı.

• Osmanlı donanması Navarin’de yakılmıştı.

• Yapılan askeri ıslahatlar henüz sonuçlarını verme­mişti.

Ruslar, bu durumdan yararlanarak önce Eflâk ve Boğdan’ı işgal ettiler, Tuna boylarına indiler. Doğu’da Kafkasya yönünde ilerleyen Ruslar Anapa, Soucak, Poti, Kars ve Ardahan kalelerini aldılar. Tuna’yı geçen Ruslar, Varna’yı işgal ettiler. Ancak Silistre önün­de mağlubiyete uğradılar.1829’da yeniden saldırıya geçen Ruslar Doğu’da Erzurum’a kadar geldiler. Rumeli tarafında ilerleyen Rus ordusu Silistre’yi alarak Edirne’ye kadar Ulaştı­lar. Sonuçta Ruslarla Edirne Antlaşması imzalandı (1829):

1) Yunanistan bağımsız olacaktı.

2) Tuna ağzındaki adalar Ruslara bırakıldı. Eflâk ve Boğdan Osmanlılara geri verildi.

3) Eflâk, Boğdan ve Sırbistan’da özerk yönetim kuru­lacaktı.

4) Doğu’da Anapa, Poti, Ahıska, Akçar, Ahikelk kale­leri Rusya’ya bırakıldı.

5) Rus ticaret gemileri boğazlardan serbestçe geçe­bileceklerdi.

6) Osmanlı Devleti, Rusya’ya savaş tazminatı ödeye­cekti.

Yorum:

• Osmanlı ülkesindeki milliyetçilik hareketleri ilk defa başarıya ulaştı.

• Milliyetçilik akımının etkisiyle Osmanlı İmparatorluğu’ndan ayrılarak ilk bağımsız devleti kuranlar, Yu­nanlılar oldu.

• Yunanistan’a bağımsızlık verilmesiyle Mora’nın elden çıkması Mehmet Ali Paşa isyanına (Mısır meselesi) neden oldu.

• Osmanlı Devleti, kendi kuvvetleriyle Rusya’ya karşı koyamayacağını anladı.


About admin

Check Also

1. Dünya Savaşı Ders Notu

Çağdaş Türk ve Dünya Tarihi dersi 1. Ünitesi olan 20.YÜZYIL BAŞLARINDA DÜNYA ünitesinin ilk konusu …

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir