Ders İzle Online Ders İzle
Paris Barış Konferansı (18 Ocak 1919)
I. Dünya Savaşı’ndan zaferle çıkan İtilaf Devletlerinin temsilcileri, İttifak Devletlerine kabul etti- recekleri antlaşmaların temel ayrıntılarını belirlemek üzere 1919 Ocak ayında Paris’te toplandılar. Bu konferansa İtalya, ABD, İngiltere, Fransa, Japonya ve Yunanistan’ın yanı sıra Anadolu topraklarında hak iddia eden Ermeniler de katıldı. Ayrıca Araplar da Osmanlı toprakları üzerinde çoğunlukta oldukları yerleri ispat etmeleri için bu konferansa çağrılmıştı. Ermenilerin amacı Erzurum, Van, Bitlis, Elâzığ, Sivas, Diyarbakır, Kars, Ardahan, Batum ve çevresini içine alan bir Ermeni Devleti kurmaktı. Ancak Ermeniler Paris Barış Konferansı’nda umduklarını bulamadılar. Yunanistan Başbakanı Venizelos ise “Megali İdea (Büyük İdeal)” politikası doğrultusunda Batı Anadolu’nun Yunanistan’a bırakılması için büyük çaba gösterdi. Uydurma nüfus istatistikleri ile İtilaf Devletlerinin temsilcilerini etkilemeyi başardı. Türklerin, yönetimleri altındaki Hristiyanlara, kötü davrandıkları konusunda da onları ikna etti. Doğal olarak Venizelos, bu konferansta, Batı Anadolu’nun en önemli kenti olan İzmir’e Yunan ordusunun çıkması konu- sunda İngiliz ve Fransız başbakanını ikna etmekte çok zorlanmadı.
İngiliz Başbakanı Lloyd George (Loyd Corc), İzmir’in ve Doğu Trakya’nın Yunanistan’a katılması projesine büyük destek verdi. Çünkü, sömürge yollarının güvenliği bakımından bu bölgenin İtalya gibi güçlü bir devletin eline geçmesini istemiyordu. Paris Barış Konferansı’nda İzmir’in Yunanistan tarafından işgal edilmesi kararının alınması İtalya ile İngiltere’nin arasını açan en önemli neden oldu. İtilaf Devletleri manda ve himaye fikrini ortaya atarak güçsüz devletler üzerinde faaliyetlerini devam ettirme kararı aldılar. Bu yeni anlayış sadece sömürgecilik kavramının farklı bir boyutuydu. I. Dünya Savaşı sonucunda imzalanan antlaşmalar, kaybedenler açısından o denli ağır şartlar taşıyordu ki bu şartlar, II. Dünya Savaşı’nın sebeplerini de hazırlamış oldu.
